شهرداري بابل نگاهبان منافع شهري يا ويرانگر ميراث ملي

بابل با پيشينه اي بيش از 5000 سال كه به مه ميترا(مامطير) و پس ها به بارفروش و بالاخره با نام كنوني(بابل) نامور مي باشد، در دل خود همانند دگر نقاط كشور كهن و بزرگ ايران داراي بناها و يادمان هاي بسيار با ارزشي از گذشتگانمان است، كه نگاهداري و نگاهباني آن از وظايف تك تك شهروندان و هم ميهنان و بالطبع دستگاه ها و نهاد ها مي باشد، در اين ميان دو دستگاه بيش از پيش مسئول حفاظت و صيانت بنا ها و يادمان هاي شهري اي هستند كه متعلق به همه ي مردمان آن سرزمين است؛ سازمان ميراث فرهنگي و شهرداري! اما بايد گفت در برخي موارد و شايد بيشتر موارد نه تنها اين دو نهاد نگاهبان و حافظ آثار نبوده بلكه  خود ويرانگر و نابود كننده آن بوده و گاها مي باشند.

 بامداد روز آدينه بود كه دوست خوبم و دوستدار پركار ميراث فرهنگي، آقاي عظيمي دبير انجمن دوستداران هوتو و هموند كميسيون انجمن هاي دوستدار ميراث فرهنگي مازندران، به بنده زنگ زدند كه ، دارند با بلدزر گرمابه قديمي ميرزا يوسف را ويران مي كنند، از آنجا كه در آن زمان بنده شيراز بودم، با آگاهي دادن به دگر دوستان انجمن، و تماس با رييس ميراث بابل و مسئولين ميراث استان و يگان حفاظت  و دگر دوستان مرتبط، پيگير كارها شديم، يك ساعت پس از آگاهي رساني يگان حفاظت ميراث بهمراه نيروي انتظامي در محل حضور يافتند، اما با وجود دستور دادستاني براي توقف كار موفق به جلوگيري از تخريب نشدند تا اينكه در ساعت 3 پس از نيمروز و با صدور دستور دوم دادستاني پس از تقريبا 70تا80 درسد ويراني جلوي كار گرفته شد؛ به همين سادگي يك بنا و يادمان تاريخي كه متعلق به يك ملت بود از سوي شهرداري بابل به بهانه ي ساخت پاركينگ خودرو ويران شد، درحالي اين بنا در تاريخ 19 آبان 1378 به شماره ي 2457در فهرست آثار ملي ثبت شده بود، و بنا به قانون، اثري كه به ثبت ملي رسيده باشد از براي همه ي ملت بوده و هيچ ارگان و يا دستگاهي و يا حتا مالك خصوصي حق خدشه دار كردن و يا ضربه زدن و دخل تصرف در آن را بدون اجازه ميراث فرهنگي ندارد، و انجام آن جرم محسوب مي شود؛ از آگاهي هاي بدست آمده از منابع مطلع، شهرداري بابل در اقدامي خودسرانه به شرطي با ويراني اين بنا موافقت نموده كه وراث و مالكان اين بنا براي مدتي آنجا را بفرنام پاركينگ خودرو در اختيار شهرداري بگزارند، پس از اين اقدام خودسرانه و دشمني آشكار مسئولين شهرداي و شوراي شهر با يك اثر تاريخي، و نمايان شدن ضعف سازمان ميراث فرهنگي در صيانت از آثار ملي، سازمان ميراث فرهنگي، از شهرداري بابل به جهت تخريب اين گرمابه و همچنين تخريب هاي سريالي گذشته، بويژه درباره ي بافت 13هكتاري تاريخي بابل و پل محمد حسنخان شكايت رسمي اي را تنظيم نموده است، و گويا بظاهر و بدليل فشارهاي رسانه اي و پيگيري انجمن هاي دوستدار ميراث فرهنگي-طبيعي و شهروندان در اين اقدام خود پافشاري دارد، باشد كه چنين باشد،.

نمي دانيم كه تا به كي بايد گواه چنين اقدامات ضد فرهنگي و تاريخي از سوي دستگاها و نهاد ها و بعضا اشخاص بود؟
بايد سپاسگزاري ويژه از همه ي دوستان دوستدار ميراث فرهنگي-طبيعي،رسانه هاي وزين و نگران ميراث فرهنگي-طبيعي، انجمن ها و دوستداران ميراث فرهنگي-طبيعي، به ميان آورد، چرا كه اگر اين گروه از دوستداران نبودند، برخي ضدفرهنگ ها از براي منافع و سود خويش همه ي فرهنگ و تاريخ و هنر اين سرزمين را ويران كرده و به يغما مي بردند.

در همين راستا كميسيون انجمن هاي دوستدار ميراث فرهنگي مازندران، اعتراض و شكوايه خود را از اين اقدام ضد فرهنگي بآگاهي رسانيده، و از مسئولين محلي،استاني و كشوري خواستار برخورد قاطع و قانوني با دست اندر كاران اين حركت ضد فرهنگي و پيشگيري از اتفاق دوباره ي اينچنين اقدامات تلخ و ويرانگر مي باشد.

همچنين انجمن جوانان سپيد پارس نيز اعتراض و شكوايه خود را از اين اقدام تخريبي و ضد فرهنگي بآگاهي مي رساند، و اين موضوع را در نشست 5 دي ماه ثبت آثار ملي در قشم، مطرح كرده و خواستار پيگيري مسئولين ذيربط در اين پاره خواهد شد.

با سپاس
پيوندهاي مردمي-انجمن جوانان سپيد پارس
بخش ديده ور سازه هاي كهن-انجمن جوانان سپيد پارس
گزارش و نگارش: عليرضا صادقي اميري